26,5 x 18 cm
pastel
Kinderen in het dorp.
Le village des enfants.
Kinder im Dorf.
22,5 x 18 cm
Pastel
De storm
L’orage
Der Sturm
21 x 15,5 cm
Pastel
Kind aan het venster.
Enfant à la fenêtre.
Kind am Fenster.
31 x 23,5 cm
Pastel
Orgelconcert in Langdorp.
Concert d’orgue à Langdorp.
Orgelkonzert in Langdorp.
19 14,5 cm
Pastel
zonder titel
sans titre
ohne Titel
Verre wandeling
Al wandelend het dorp uit
Achter mij mensen en huizen
Bij de beek geel barbarakruid
Een paardenbloem al met pluizen
De hemel gewelfd boven mij
En spiegelend in het water
Varen trage wolken voorbij
Wolken van vroeger en later
Stapvoets weg van de wereld hier
Naar het land waar ik ooit hoorde
De aarde ademt als een vredig dier
Adem, onwetend nog van woorden.
Albert Patteet
25,5 x 20,5 cm
Pastel
Knotwilgen langs de beek.
Des saules le long du ruisseau.
Weidenbaumen entlang des Stroms.
Moeder is
Ik weet het weer, van lang geleden
Moeder is een morgenveld graan
Rood van klaprozen aan de rand
Aan de einder hoge bomen staan
En voor mijn voeten een weg van zand
Het veld ruist als het bidden van gebeden
Er is de geur van rijpend koren
De oogst komt voor de avonddauw
En ver weg kan ik als toen weer horen
Moeder is de schreeuw van een pauw
Als over het land huilend stormen komen
Ben ik de donkere weg betreden
En ik voel nog, nu zoveel later
Hoe regens dalend om mij stromen
Moeder is een huid van water
Moeder, ik gaf u namen door de jaren
En weet nog alles wat we samen deden
Thans rust ik aan het avondraam
In sterren huivert het verleden
Ik zeg weer alle woorden die ooit waren
Moeder is, moeder is, maar vind geen naam
Albert Patteet
25 x 19 cm
Pastel
Eeuwige rivier
Le fleuve éternel
Ewiger Fluss
61 x 50 cm
olie op canvas
Abdij van Averbode
huile sur toile
L’ abbaye d’Averbode
Öl auf Leinwand
Abtei von Averbode
Albert Patteet (1944 – 2024) kwam spontaan en heel jong als kind al tot schilderen en tekenen. Een reproductie van “De jongen met het rode vest” van Cézanne gaf hem een schok. Meteen begreep hij de rangorde in beelden; het grote verschil tussen banale voorstellingen en kunst. Hij las veel.
Zijn eerste schilderijen op doek waren een ramp. Waarschijnlijk, zo zei hij, door angst. Meteen was duidelijk dat hij liever op paneel werkte omdat hij graag kracht op zijn penseel zette. De panelen zijn “Unalit” die hij op handzame formaten liet verzagen (60/50 b.v.) Zijn medium was goede lakverf, niet de klassieke olieverf. Naast houtskool werkte hij ook graag en veel met pastel op papier. Heel ecologisch recupereerde hij lijsten om de werken te presenteren, dan bepaalden zij het formaat.
Albert Patteet vertrok liefst van de realiteit. Een landschap getekend in de natuur of onthouden door nauwkeurige observatie. De dorpszichten en landschappen zijn sterk gestileerd. De personages die in sommige werken opduiken zijn geen portretten. Het zijn geen anekdotische figuren. Eerder hebben ze een universeel karakter. Zeker in de pastels is het werk symbolisch. Het gaat over verdriet, nietigheid van de mens, kwetsbaarheid van het kind, onmacht en hulpeloosheid tegenover de grootsheid van de natuur. In de grotere lakverf schilderijen worden landschappen en zichten vastgelegd in een vereenvoudigde vorm zodat ze wel verwijzen naar een bepaalde plek en, tegelijk, toch die plek overstijgen. Hoewel erg beladen zijn de werken toch niet somber. Integendeel, er is licht aan de einder. Het werk van Albert Patteet straalt rust uit.
Behalve schilder en tekenaar was Albert Patteet een begenadigd tuinman. Rondom zijn huis heerste een weelde aan gewassen in tal van variëteiten. Het lijkt er een mini-aardsparadijs. Liefst deelde hij de vruchten van het land met anderen. Hij deelde ook zijn kennis. Zo was hij vaste vrijwilliger geworden in de Sint-Pieter School te Langdorp waar hij met de leerlingen groenten kweekte en bereidde. Langs de Demer maakte hij met de klassen plantenwandelingen waarbij ook de Latijnse namen en de eigenschappen van het wilde plantsoen aan bod kwam.
Albert Patteet, eeuwig op de fiets, was in alle stilte, een trouwe vriend. Zieken en ouderen aan huis gekluisterd konden geregeld op zijn bezoek rekenen. Behalve met boeken kwam hij met verse groenten. Vaak vergezeld van een warm woord. “Prei gewoon uit de rij”, “In de vroegte wat late boontjes geplukt, Smakelijk”, “Tomaten, zaden gewonnen, gezaaid, gegroeid en gerijpt in de Diepven”. In alle bescheidenheid bleef Albert Patteet liefst onder de radar met zijn werk. Hij schonk het weg of ruilde het voor planten en zaden van bloemen en groenten.
Albert Patteet schreef ook gedichten. Ook daarin overheersen de rust en het kalme vertrouwen in de eeuwige cyclus van het leven.
Josée Lehon
Maart 2024.