Een Fabiolaschotel is een dessert van rijstpap met fruit en slagroom.
Bereiding:
- dikke witte rijstpap maken
- spoel ongeveer 100g witte rijst in een zeef onder koud water, zo brandt hij straks minder snel aan – laat uitlekken
- doe de rijst in een pan met een liter melk
- voeg 100g suiker toe
- zet het deksel op de pan en laat 45 minuten zachtjes pruttelen en regelmatig roeren met een houten lepel
- laat nog een paar minuten doorkoken
- een dag koud laten worden
2. snij fruit in blokjes en vang het sap dat er ondertussen uitdruppelt op
3. verse slagroom maken
- schenk 200g volle room in een mengschaal
- voeg eventueel wat suiker toe
- klop tot slagroom. Roer niet, maar maak korte, krachtige draaibewegingen
- stop wanneer het vast wordt anders wordt het boter
4. meng vervolgens voorzichtig de room met de rijstpap en doe er ook het vruchtensap bij – versieren met het fruit
5. serveer in individuele kommetjes of in een schaal
Elisabeth Riebs, de kleindochter van Céline
door de lens van prinses Stéphanie de Windisch-Graetz (1939-2019)
De Aarschotse stadstuin van Céline wordt bewonderd voor de prachtige kleuren en adembenemende geuren van rozen.
“Met veel genoegen wil ik hier wat schrijven over een vaste schotel op elk feestmenu van mijn betreurde moeder. In Aarschot kende eenieder haar als Juffrouw Bols, want generaties hebben van haar onderwijs genoten. Ik schrijf deze bijdrage graag op uitnodiging van Pieter Van Kerckhoven die ik leerde kennen in 1983 als mijn leerling in het college van Aarschot. Het was een nieuwe schakel in de relaties tussen onze twee families : mijn grootmoeder, Alida Bols-Cloots kocht stoffen om haar jurken te laten maken bij Tineke Van Dyck, grootmoeder van Pieter! Onze moeders maakten geregeld een praatje tijdens hun ontmoetingen, mijn familie waren cliënt bij Meester Van Kerckhoven en als kind was ik de misdienaar en voor de communieronde van Eerwaarde Heer Goor was de chauffeur de notaris. Maar nu naar het onderwerp… . Een rijk gevulde tafel viel altijd ten deel aan de gasten van mijn ouders, en dat was weleer al zo bij mijn grootouders. Al vroeg heb ik begrepen hoe belangrijk de geneugten van de tafel zijn in de ontwikkeling van een relatie netwerk. Zei Charles-Maurice de Talleyrand al niet: “Le meilleur auxiliaire d’un diplomate, c’est bien son cuisinier”. Mijn ouders hebben mij onvoorwaardelijk gesteund in de uitbouw van mijn loopbaan, ondermeer door de organisatie van ontelbare feestmaaltijden. Steevast op het menu: Fabiolaschotel! Mijn moeder drukte op volgende punten : witte rijstpap, dus zonder saffraan, een dag koud laten worden en het geheim is voldoende slagroom mengen onder de rijstpap! Daarna ad libitum versieren met fruit en slagroom! Legio is de lijst van ( eminente) mensen die gedurende decennia genoten hebben van de Fabiolaschotel, zelfs een heugelijke avond met Burgemeester Free Coekaerts en diens echtgenote … en de Secretaris van Koningin Fabiola en diens echtgenote… . Zovele mooie herinneringen om te koesteren… .” – Gunnar Riebs
(1991) Monseigneur Jean Petrus Canisius van Lierde, vicaris -generaal van de paus voor Vaticaanstad, geniet van de Fabiolaschotel te Aarschot ten huize van de familie Riebs.
