Emile en Thérèse Maes Roelandts.

Pompoensoep van Marraine.

Thérèse Roelandts is mijn grootmoeder langs moeders kant.  Thérèse en mijn grootvader Emile hadden vijf kinderen. Een meisje “ons Lea -ke” heeft helaas en tot diep verdriet van mijn marraine  en bompa maar enkele jaren geleefd. Zes mensen rond de tafel dat is veel werk als die drie keer per dag eten.  Bovendien was mijn grootmoeder één van de eerste vrouwen die ging lesgeven: “gimmenas” (turnen, gymnastiek).  Dat was héél revolutionair in die jaren.

Belangrijke woorden van mijn Marraine:  Een soep mag niet langer koken dan 7 minuutjes want anders zijn al de voedingsstoffen & vitamines weg. Zoals haar zoon mijn nonkel Marc Maes schreef op zijn examen godsdienst: bij aanvulling van de quote: “Een mens leeft niet van brood alleen, maar ook van vlees en lugummen.” Nonkel Marc was dat jaar gebuisd voor het vak Godsdienst… .

Ingrediënten:

  • 1 kleine pompoen
  • 2 Laurierblaadjes
  • Arachie olie om de bodem van de pan in te strijken.
  • Zelfgemaakte of 2 à 3 blokjes groente bouillon of voor wie dat liever heeft kippenbouillon
  • Eventueel een wortel of een stukje pastinaak voor een zoetere smaak.
  • Manskracht maar niet te veel in pompoensoep

In een moderne versie van deze soep kan men er een zoete aardappel aan toe voegen. Die oranje aardappelen met bruine schil die men hier in de tijd van onze grootmoeders niet kende.

Bij het serveren de tafel dekken met een goeie pepermolen er bij. 
Zoutmolen of fleur de Sel mag ook.

Het geheim van goede soep is vrij simpel:  je moet 1 groente laten spreken.  1 groente is de baas en bepaalt de smaak, de andere groenten vullen de smaak van de belangrijkste groente aan.  Wij nemen vandaag het voorbeeld van pompoensoep.  Een heel gezonde groente boordevol vitamines.

Ik schrijf liever geen gewichten op, je mag je eigen gevoel  en je creativiteit gebruiken om de smaak vol te krijgen.  Afhankelijk van de pompoen die je kiest vul je aan met groenten die de smaak intensiever  maken.  In dit recept van pompoen zit geen ui.

Een pompoen schillen is een héél karwei.  Zet een leuk muziekje op en neem er de tijd voor.   Het gemakkelijkste is de pompoen verdelen en stukje per stukje schillen. Je mag vrij grote stukken snijden.

Het gesneden vruchtvlees dient lichtjes gebakken te worden, fruiten.  Gedurende een vijftal minuutjes.  Dit is goed om de smaken los te maken.

Marraine gebruikte vaak  smout maar ik hou meer van een plantaardige olie. 

Arachide olie heb je best steeds in de keuken.  Het geeft geen smaak af en mag tot hoge temperaturen verwarmd worden.  

Marraine bond vaak een kruidentuiltje samen om in de soep te gooien terwijl ze kookte.  Een kruidentuiltje kan samengesteld worden uit gedoogde laurier, tijm, rozemarijn en peterselie.  Als je het vastmaakt aan een handvat van de “kastrol” is het gemakkelijk weer te vinden.  Laurier uit de tuin is het beste.  Nooit verse laurier bijvoegen.  Grootmoeders weten dat verse laurier licht giftig is en gedoogde blaadjes laurier 100 % gezond.  Het gif verdwijnt tijdens het drogen.

Je mag 1 stengel verse manskracht ( maggi/lavas) toegevoegen maar voor pompoen niet te veel.

Na het afkoelen en het opvissen van het kruidentuiltje mixen en klaar.

Peper en zout toevoegen naar smaak (ik zet het gewoon op tafel, een goeie pepermolen en zoutmolen of fleur de sel) en in een hedendaagse versie mag je bij het opdienen er wat vers papriekapoeder over strooien.

Een eenvoudig voedzaam gezond gerecht voor ieders portemonnee! – Kiki Didden, kleindochter